Şanssız, güzel şehir…

Siz bu satırları okurken ben nerede olurum bilmiyorum ama ben bu satırları yazarken sizleri bulunduğum yere getirmek isterdim. Mevsimden yana şanssız olsa da dünyanın en güzel şehirlerinden biri burası. Middelburg!

Neden şanssız? Çünkü bu şehir, ülkenin güneyine denk gelse de söz konusu ülke dünyanın fazla kuzeyinde ne yazık ki.

Hollanda’dan bahsediyorum.

Siz oralarda tişörtlerle cirit atarken ben hala 8 ila 12 derece arasında dans eden yağmurlu ve soğuk havaya uyanıyorum.

Neden şu anda Akdeniz’de seyreden bir süperyatın güvertesinde şampanyamı içiyor olmak varken burada her sabah donarak uyanıp bir tersaneye gidiyor oluşumu açıklamam gerekirse, bu da bizim işimizin bir parçası çünkü.

Hollanda, superyat yapımında dünya lideri ülkelerden biri. (Süperyat nedir yeniden hatırla: boyu 40-50 metreden 200 metreye varan özel yatlar) İşte içinde çalıştığımız bu muhteşem bebekler kuaföre gidip kendilerini bakıma almak gibi süreçler geçiriyorlar tersanelerde. Teknik arızaları gideriliyor, içleri yenileniyor, bu muhteşem kızlar daha da süperleştirilip top model görünümü kazanıyorlar. Neden yatlardan kızlar diye bahsettiğimi az çok biliyorsunuzdur. Dişidir onlar çünkü. İngilizcede de She olarak anılırlar. Bizimkilere de tekne dünyasının nefes kesen süper modelleri diyebiliriz böylece. Bizler de crew dediğimiz süperyat ekibi olarak bazen yeni yapım olan ya da yenilenme aşamasında bir tekneye daha tersanedeyken katılmış oluyoruz. İşte o zaman tersane hayatımız başlamış oluyor.

Elbette ki bakım halinde olan teknelerin içinde yaşamaya başlayamıyoruz. O nedenle şehirde bir evimiz, evlerimiz oluyor. Middelburg da onlardan biri.

Bir masal şehrinin içinde yaşamak gibi Middelburg’da yaşamak. İlk gün yürüyüşe çıktığımda, ağaçlıklı yollar, şehri çevreleyen ve üzerinde tatlı yelkenlilerin seyrettiği ya da sadece bir kaç kuğu ve ördekler yüzen küçük kanallar, bisikletlerle dolaşan insanlar, sessiz sakin sokaklar ve hemen köşeden Hansel ile Gratel çıkacakmış hissi veren şekerden yapılma sandığım kutu gibi bahçeli evleri gördükten sonra bu şehir, Avrupa’da o kadar dolaşmış ve yaşamış olmama rağmen Istanbul gibi beton yığını ve kaosa mahkum şehirlerde doğan bizler gibi insanlara gayri ihtiyari ‘Vay be! Böyle hayatlar da varmış’ dedirtiyor.

Kimse perdesini kapatmıyor, kapısını kilitlemiyor, 2000 avroluk bisikletini öylece bahçede bırakıyor çünkü ne suç var şehirde ne suçlu. Kimse kavga etmiyor, trafik zaten yok, politikacılarından da yaşam koşullarından da son derece mutlu olan halk ancak o gün yağan yağmurun şiddetinden şikayetçi oluyor. Tv’yi açtığında da haberlerde ancak bu olayı görüyorsun.

Bunları düşünerek yürürken artık evlerin kalmadığı düz bir araziye çıktığımda ‘aaa şehir bitti!’ şaşkınlığı yaşadım. Bildiğin şehir bitti! Sen hiç yürüye yürüye şehrin sonuna geldin mi? Madem şehir bitti ben de bu kez başka bir masalda kurda yem olmayayım diye kırmızı başlığımı başıma geçirip gerisin geri yürüyerek eve döndüm.

Peki şehrin dışında ne var? Elbette ki okyanus! Buralar Hollanda’nın Atlantik okyanusuna açılan kıyıları. Middelburg biraz ortada kalıyor ancak çevresinde Vlissingen, Domburg, Oostkapelle, Westkapelle gibi Atlantik’e açılan uzun kıyıları olan şehirler var.

Tabii ki okyanus bu tarafından bakıldığında pek iç açıcı değil. Ben Karayipler tarafından da Atlantik’e baktım, Florida’nın kilometrelerce uzanan kıyılarından da bu okyanusa baktım, Güney Amerika Rio’dan da baktım, hatta Atlantik okyanusunu tekneyle geçerek üzerinden de kendisine uzun uzun baktım. Yani Atlantik okyanusu ile aramda bitmeyen bir ilişki var. Ancak kuzey Atlantik gerçekten soğuk ve renksiz! Geçen yıl da 67 metre bir süperyat ile Monaco’dan daha da kuzeyde olan bir başka Hollanda şehri Harlingen’e gelirken Atlantik soğuğunu iliğimde hissetmiştim.

Yine de Hollandalılar buralara tatile geliyorlar. Haziranda plajlar açılacak, hava maksimum 25 dereceye çıkacak ve etraf kalabalıklaşıp plajlar ve çevresindeki restoran ve barlar dolup taşacakmış. Taşsın taşmasına da benim gibi Akdeniz ruhlu ve berrak denizlerden gelmiş bir denizkızını 25 derece hava ile ruhsuz kuzey Atlantik kıyısı keser mi? Kesmez!

O zaman güneye gidene dek buraların lezzetli deniz ürünlerinin tadını çıkaralım madem.

Haftaya neler olacak bilmiyorum. Hep beraber yaşayacağız!